Brytyjski zespół UFO jest obecnie uważany za jednego z
klasyków hard rocka. Grupa powstała w 1969 r., a dwie pierwsze płyty studyjne
wydała w latach 1970-1971. Album „Live” podsumowywał ten pierwszy okres jej
działalności, kiedy bardziej znana była w Japonii niż w rodzinnej Wielkiej
Brytanii.
Na tym albumie grupa zaprezentowała się jako pełen energii
żywiołowy zespół. Obok kompozycji własnych np. „Prince Kajuku” przedstawiła
własne przeróbki klasyków rocka: „C'mon Everybody” Jerry’ego Capeharta i Eddie
Cochrana, „Who Do You Love?” Bo Diddleya (czyli faktycznie Ellasa McDaniela) i
„Loving Cup” Paula Butterfielda.
Stosunkowo duża ilość kompozycji obcych na tym albumie
wynikała oczywiście z braku własnego dobrego i sprawdzonego repertuaru. Pomimo
tych mankamentów zarejestrowany 25 IX 1971 r. koncert UFO w Japonii jest w
pełni oryginalnym dziełem i stanowi doskonałe świadectwo epoki w jakiej
powstał. Wciąż też pozostaje dość nieznaną a zarazem niedocenianą płytą
tej grupy.
Podziwiany później styl grupy polegający na graniu melodyjnego i przebojowego hard rocka wykształcił się ostatecznie dopiero przy okazji albumu "Phenomenon" wydanego w 1974 r.
Jak dotąd album ten miał 27 wydań na różnych nośnikach. Po
raz pierwszy na winylu wydała go w Japonii wytwórnia Stateside w 1971 r. Rok
później wydał go niemiecki oddział wytwórni Decca. W rodzinnej Wielkiej
Brytanii wydano go po raz pierwszy, i to w zmienionej okładce, dopiero w 1982
(A.K.A. Records). Dane te dobrze ilustrują ówczesną sytuację grupy, a więc
ignorowanie w rodzinnym kraju i uwielbienie w Japonii i Niemczech.
Po raz pierwszy na płycie kompaktowej ukazał się w Niemczech
(a dokładniej w RFN) w 1988 r. Jego wydawcą była jedna z nieco zapomnianych,
choć bardzo dobrych wytwórni Gate Records będącą oddziałem wytwórni Line (Line
Music GmbH) zasłużonej dla fonografii dzięki wznawianiu na płytach kompaktowych
rzadkich płyt.
Ja posiadam niemieckie wydanie tego albumu na CD,
przygotowane w limitowanej edycji w postaci tzw. Mini Vinyl Replica przez
wytwórnię Repertoire Records w 2008 r. W tej wersji do programu oryginalnego albumu dodano jedno nagranie dodatkowe.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz