Frank Zappa (1940-1993), to jeden z największych geniuszy współczesnej muzyki popularnej, kompozytor, lider zespołu, wokalista, a także bardzo dobry gitarzysta.
Dorobek i dokonania Franka Zappy są tak wielkie, że mało kto je ogarnia za pierwszym razem w całości. Ja jestem miłośnikiem Franka od dawna, stąd od lat mam prawie wszystkie jego główne płyty w wersjach na CD. Jego twórczość poznawałem stopniowo, co ułatwiło mi zapoznanie się z nią. A nie jest to zadanie łatwe, bo chłopak tworzył w wielu gatunkach muzycznych: począwszy od doo-woop, przez rock, jazz-rock. big-bandowy jazz, progresywny rock, po współczesną symfoniczną muzykę awangardową.
Cechami charakterystycznymi muzyki Zappy były zawsze: perfekcja kompozytorska i wykonawcza, stronienie od używek, zdolność do wyszukiwania równie zdolnych co on sam współpracowników (ale żaden z nich nie był geniuszem) i duża doza poczucia humoru. To ostatnie skłaniało go ku sztuce muzycznego pastiszu o humorystycznym zabarwieniu, którą opanował do perfekcji.
Podobnie jak w wypadku Hendrixa, także niepublikowany dorobek Franka Zappy jest nieprzebraną skarbnicą różnych utworów: koncertowych, w innych wersjach, mniej znanych czy całkowicie nieznanych. Cechą charakterystyczną wszystkich z nich jest to, że prawie zawsze są ciekawe i godne posłuchania.
Opublikowany w 2007 r. album „Wazoo” miał jak dotąd tylko jedno wydanie w formie płyty CD. Przygotowała je wytwórnia Vaulternative Records należąca do koncernu rodzinnego Zappa Family Trust specjalizującego się w publikacji nagrań Franka Zappy. To zarazem jedna z najlepszych pośmiertnych (i nie tylko) płyt Franka Zappy. W całej okazałości prezentuje ogrom talentu tego wielkiego muzyka.
Na tym dwupłytowym albumie zebrano koncertowe wersje najlepszych nagrań Franka Zappy z big bandowego, jazz-rockowego i awangardowego okresu jego twórczości z początku lat 70. XX w. W szczególności chodzi tutaj o kompozycje „The Grand Wazoo” i „Big Swifty” które w prezentowanych tutaj wersjach koncertowych poprzedzają ich oficjalne wydania płytowe (ta pierwsza ukazała się na płycie dopiero w grudniu 1972 r., a ta druga ukazała się w lipcu 1972 r.).
Dopełniają to dwa inne nagrania inspirowane współczesną muzyką awangardową i symfoniczną znane później z bardziej rockowych i przystępnych wersji („Approximate”, „The Adventures Of Greggery Peccary”). Uzupełnia to kilka innych, krótszych nagrań. Utwory w przedstawionych tutaj wersjach zarejestrowano 24 IX 1972 r. na koncertach zmontowanego doraźnie zespołu Zappy pod nazwą The Grand Wazoo Big Band w sali Music Hall w Bostonie w stanie Massachusetts.
Tę płytę kupiłem w ubiegłym roku w Niemczech jako prezent dla siebie samego na Boże Narodzenie.
.jpg)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz